Κομμουνισμός και Δημοκρατία 1

Ο Κομμουνισμός δεν μπορεί να εφαρμοστεί μέσα στη Δημοκρατία, αλλά εκτός αυτής. Ποτέ δεν ήταν το axus mundi του λαού η δημοκρατία παρόλα αυτά αυτό που έχει να προσφέρει η δημοκρατία μπορεί να αποτελέσει ένα υποκατάστατό του. Από αυτήν περιμένει να της προσφέρει κόμματα, κι από τα κόμματα να προσφέρουν λύσεις κι απαντήσεις σε προβλήματα. Ο Κομμουνισμός θέλει να αποτελέσει το axus mundi, άρα μετά την βασιλεία και την θεοκρατία είναι το αμέσως επόμενο απολυταρχικό και τρόπον τινά αντιδημοκρατικό γέννημα των επιθυμιών και αναγκών του ίδιου του Λαού τούτη τη φορά, κι όχι ενός βασιλιά ή ενός ιερατείου/ θρησκευτικού και κοσμικού ηγέτη. Η αριστοκρατία όσο και να φανεί παράξενο παίρνει την τέταρτη θέση κι ας αποτελεί η αριστοκρατικότητα και η ευγενική καταγωγή τον κρυφό πόθο όλων. Το θέμα της Δημοκρατίας και των διαφόρων συστημάτων έχει βάση την ψυχολογία των λαών και δεν μπορεί ποτέ να μπει σε ένα γενικό αξίωμα, γι’αυτό και ταλανίζεται αλλά και ταλανίζει. Διότι η ψυχολογία αλλάζει και διαμορφώνεται από τις συγκυρίες και την πνευματική κατάσταση ενώ είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ειρήνη και την ασφάλεια μιας περιοχής. Τα κόμματα λοιπόν είναι το υποκατάστατο του axus mundi του λαού, τα οποία πρεσβεύουν το άλφα και το βήτα πολιτικό/οικονομικό σύστημα άλλα φιλικά προς το λαό σε βάθος χρόνου άλλα εχθρικά επ’ άπειρον. Όμως μετά συμβαίνει η διάσπαση του λαού σε κόμματα. Το οποίο ο κομμουνισμός ο οποίος βασίζεται ολοκληρωτικά στην συσπείρωση του λαού ενάντια στους εκμεταλλευτές του, θα πρέπει να πολεμήσει. Αφού επιτύχει την είσοδό του σε κοινοβούλια είτε μέσω εκλογών είτε μέσω άλλων συνθηκών, αν δεν έχει προηγηθεί λαϊκή επανάσταση στην οποία και έδρασε εξωκοινοβουλευτικά, θα κάνει ό,τι μπορεί για να αποφευχθεί ο πολυκομματισμός. Καθαρός κομμουνισμός που υποστηρίζει τον πολυκομματισμό είναι μόρφωμα άλλων συστημάτων ίσως και χειρότερο. Θα επανέλθω μετά τις γιορτές. Καλά να περάσετε.